پیدایش نخسین نمونه از باج‌افزارهای رمزگذار به اوایل دهه 1390 باز می‌گردد. تا قبل از آن واژه «باج‌افزار» یا «Ransomware» به بدافزارهای بسیار ساده‌ای که دسترسی به دستگاه را صرفا با نمایش تصویری حاوی یک پیام جعلی مسدود می‌کردند اطلاق می‌شد.
در سال 1392، با ظهور CryptoLocker نقطه عطفی، نه فقط در عملکرد باج‌افزارها که در دنیای تهدیدات سایبری پدید آمد. باج‌افزار CryptoLocker با ایجاد یک کلید 2048-بیتی و با بکارگیری الگوریتم RSA توانست تا از طریق رمزگذاری فایل‌های ذخیره شده بر روی دستگاه آلوده، در مدتی کوتاه حداقل 3 میلیون دلار را از قربانیان خود در ازای رمزگشایی آنها اخاذی کند.
در اندک زمانی، بسیاری از نویسندگان بدافزار و هکرها به ساخت و انتشار باج‌افزارها روی آوردند. با این هدف که با رمزگذاری فایل‌ها، دسترسی به آنها به‌نحوی مسدود شود که بدون در اختیار داشتن کلیدی که تنها در دست مهاجم است نتوان آنها را به حالت قبل برگرداند.
بر اساس گزارشی که مجمع جهانی اقتصاد در زمستان 1400 آن را منتشر کرد در سال 2020، در مقایسه با سال میلادی قبل از آن تعداد باج‌افزارها 435% و مبلغ اخاذی‌شده توسط گردانندگان این بدافزارهای مخرب 4 برابر افزایش پیدا کرد.
کاربران و سازمان‌های ایرانی نیز همواره در فهرست اهداف باج‌افزارها قرار داشته‌اند.
جزییات بیشتر در خصوص باج‌افزارها را در گزارش فنی زیر که توسط متخصصان شرکت رامونا پردازش تهیه شده است بخوانید.
